Estella tot Torres del Río 29,88 km

Gisterenavond, tijdens mijn diner op het Plaza de los Feuros, ontmoet ik de zeer filosofische gepensioneerde René uit Zwitserland. Hij legt de Camino Francés per fiets af vanuit Zwitserland over Barcelona. Hij tekent me de woorden en eigen geschreven tekst (zie foto's). Wat een intigrerend en innemend man die het geloof diep met zich meedraagt. 

Het woord Dieu tekende hij en verklaarde het als volgt : 'de "d" (dieu) begint vanuit het centrum en is alom aanwezig. Hij is het hart en volgt je waar je ook gaat.... Hij is jouw pad'. We nemen afscheid en wensen elkaar een 'buen camino'. 

De volgende morgen verlaat ik Estella om 7u20 en zie na enkele kilometer aan de voet van de Montegurra de wijngaard en het klooster van Irache liggen. De 'Bodegas Irache' staat vooral bekend om de 'Fuente de Vino' (de wijnfontein), al heb ik daar om 8u 's morgen echt geen behoefte aan. Ik geniet meer van de fraaie vergezichten die me vergezellen tot het plaatsje Azqueta en even verderop Villamayor de Monjardin. Het landschap bestaat voornamelijk uit olijfgaarden, wijngaarden en geoogste granen. Bergafwaarts loop ik zuidwaarts over een grindpad. Kilometerslang slingert het pad, eerst parallel met de autostrade, waar het verkeer me vergezeld, daarna enkel nog de stilte. Ik hoor enkel nog de cadans van mijn voetstappen en wandelstokken. Na 12 km bereik ik Los Arcos waar ik een salade nuttig en een bezoek breng aan de prachtige Iglesia de Santa Maria. Een oudere Spaanse dame zegt me de trappen te nemen, daar zal ik een fraai zicht hebben op het rococo-orgel en ik mag vooral niet vergeten de tuin te bezoeken. (de foto's hiervan staan op de gewone camera, dus die hou ik jullie nog tegoed). 

Wanneer ik Los Arcos verlaat, zie ik in de verte (7 km) Sansol liggen. Dat is de richting die ik uit moet om op mijn eindbestemming Torres del Río te komen. Het is ondertussen middag, windstil en de zon staat op zijn hoogst. Ik zie geen pelgrim meer voor me en word enkel vergezeld door de gezangen van de krekels. Pas wanneer ik de asfaltweg richting Sansol neem, zie ik voor me de vermoeide pelgrims. Even later bereik ik mijn hostel met heerlijk zwembad, waarin ik een frisse duik neem. Dik verdiend na 5u15 op pad te zijngeweest. Ondertussen trekt de hemel dicht en wakkert de wind sterk aan... Onweer op komst?