Puenta la Reina tot Estella 22.40 km

Gisterenavond mijn verjaardag nog afgesloten met mijn nieuwe vrienden Michelle en Kathy van Canada en Andreas van Italië. Dat was leuk en geheel onverwacht, vermits ik niet wist dat zij ook in Puenta la Reina logeerden en toevallig opdoken in hetzelfde restaurant. 

Vanmorgen om 07u30 van start gegaan, want het belooft weer een warme dag te worden. Ik hoopte ook de drukte wat voor te zijn, maar dit was niet het geval. Gelukkig win ik terrein op de steilere stukken om zo toch wat volk achter me te laten. 

Eens Puenta la Reina verlaten te hebben, gaat het via veldweggetjes op grindpaadjes richting de dorpjes Maneru en Cirauqui. Het landschap wordt gemarkeerd door olijfbomen, wijngaarden, geoogste korenvelden en af en toe zonnebloemen. 

Na Cirauqui verlaten te hebben kom ik aan een gezellige olijfbomentuin waar ik begroet wordt door een lieve hond. Ik besluit hier even te pauzeren en een appel te eten. Van hier af lopen we over een Romeins pad (zie foto) richting Lorca. De berm wordt vooral beheerst door wilde venkel (zie foto). Eerst steek ik de middeleeuwse brug over de Rio Salado over, waarvan gezegd wordt dat het giftige water 'elk paard ter plekke doodt'. Daarna begint de klim richting Lorca waar een Portugese man me bedankt omdat ik hem mee de steile stukken op geholpen heb en hij door mij aangemoedigd werd, zonder dat ik hetzelf besefte. Hij noemde me een krachtige/sterke vrouw. Toevallig logeert hij in hetzelfde hotel, evenals een jongen uit Nederland die gisteren ook in hetzelfde restaurant gegeten heeft. 

In Lorca hou ik halt om iets te eten, want mijn croissant en chocoladebroodje van vanmorgen zijn al lang verteerd. Wie blijkt er achterin het restaurant te zitten... Jawel, 'mijn trio'... We besluiten samen verder te wandelen tot Estrella. Onderweg nog de kerk van Villatuerta bezocht en een stempel verdiend 😊. 

Nog 3 km te gaan tot Estrella en daar check ik in in Hosteria de Curtidores, wat een oude leer fabriek blijkt te zijn en waar de rivier de Ega nog steeds naar binnen stroomt. Zo vertelt me de trotse eigenaar. 

Ik heb er een tocht van 4u20 opzitten en heb ruim te tijd genomen om te genieten van de omgeving. 

Ik vergezel het trio om nog even wat te drinken, want zij lopen nog 8 km door, maar niet zonder gegevens uit te wisselen, want in Navarette ontmoeten we elkaar weer. 

Ik douche me snel en ga de schitterende stad verkennen. Op een terras aan de rivier wordt ik geëntertaind door enkele Ieren en kinderen die kajakken op de rivier. 

Tot morgen lieve vrienden en familie 😊