Torres del Río tot Navarrete 34.66 km

14 september 2019 - Navarrete, Spanje

IMG_20190914_064132

IMG_20190914_071344IMG_20190914_181046IMG_20190914_074530IMG_20190914_080135_BURST001_COVERIMG_20190914_084131IMG_20190914_091622IMG_20190914_102531IMG_20190914_103506IMG_20190914_121551IMG_20190914_122014IMG_20190914_124731IMG_20190914_131904

IMG_20190914_132017

IMG_20190914_164554

IMG_20190914_164859

IMG_20190914_165204

IMG_20190914_165220IMG_20190914_170430

Vanmorgen om 6u34 op pad met mijn zaklamp aan om de weg te kunnen volgen. Er zijn al enkele pelgrims op pad, maar de maan is voorlopig mijn beste metgezel. Ik merk al gauw de lichtjes van Logrono in de verte op (zie foto) en weet dat wanneer ik daar ben bijna 2/3de van mijn etappe heb afgelegd. Logrono is namelijk niet mijn einddoel. Ik volg het veldpad steil naar beneden (10% dalingpercentage, zo geeft het bord aan) en volg verder de dalzool van de Barranco de Cornova en stijg even verderop weer. Eens deze aangename route gepasseerd zie ik voor me Viana opduiken. Aan de arena is te zien dat ook hier de stierenvechten nog heel populair zijn. De stad ontwaakt net, dus even halt houden is geen optie. Ik passer dus meteen de laatste pelgrimstad van Navarra. Na Viana is het nog enkele kilometers leuk wandelen tot ik de industriezone van Logrono bereik en meteen ook de regio La Rioja binnenwandel. Van dan af wordt de route saai en onprettig, vanwege het rode asfalt. Dit leidt me Logrono binnen. Enig lichtpuntje is  'Maria' dochter van 'Dona Felisa' die jarenlang de pelgrimspaspoorten afstempelde, maar in 2002 op 92 jarige leeftijd overleed. Maria stempel mijn pelgrimspas met de mooie tekst 'Felisa : Higos - Agua y Amor' vijgen - water en liefde. Bij haar koop ik ook mijn eerste souvenir. 

Na 4 km bereik ik eindelijk de binnenstad door de Río Ebro over te steken en merk al gauw het grote ganzenbord op (zie foto). Blijkbaar zijn de Spanjaarden grote liefhebbers van dit spel. Ik besluit even van de route af te wijken om de kathedraal Santa Maria de la Redonda te fotograferen en iets verderop te ontbijten (vanmorgen heb ik drinkyoghurt, een banaan en een granenreep gegeten, ontbijt wordt hier maar vanaf 7u geserveerd). Ik ga terug naar de Sint Jacobsroute, maar vind het toch lastig deze te volgen. De markering is erg onduidelijk voor mij. Dan komt een lang stuk door een park en na de spoorweg te zijn overgestoken het geasfalteerde wandelpad door het Parque San Miguel naar het recreatiegebied La Grajera. Een eindeloos en saai stuk. Lichtpuntje zijn de vele gelukwensen (buen camino) die de vele Spanjaarden me wensen. Uiteindelijk kom ik bij het stuwmeer waar vele karpers in zwemmen (zie foto). Ik wandel via de beboste oever van het meer waar het eindelijk terug grindpad wordt en me bergop leidt. Wanneer ik in de verte Navarette zie liggen gaat het weer over asfalt en tevens ook fietspad (uitkijken om niet overhoop gereden te worden) en kom zo via een serieuse klim Navarrete binnen wandel via de ruïnes van het pelgrims hospitaal San Juan de Acre gesticht in 1185 (zie foto) en waar me een leuk hotel, een leuke eigenaar en een nog leuker terras aanzetten om even te relaxen en op mijn positieven te komen met een glaasje wijn. Mijn beweegtijd bedraagt 6u15.

Later bezoek ik nog de prachtige Iglesia de la Asunción met barokaltaar (zie foto). 

Foto’s

2 Reacties

  1. Isa Bekers:
    14 september 2019
    Knappe prestatie vandaag wat de kilometers betreft! En het stuk in de Rioja is inderdaad eentonig! Dan word je wel echt pelgrim!
  2. Katerina Kuridza:
    14 september 2019
    Dikke 👋, Ik geniet aan het lezen van jou verhalen . Succes nog, voor jou is alles deze zoals een lied☺️