Carrión de los Condes tot Sahagún 39,90 km

Gisterenavond enkel nog de stad verkend, terrasje gedaan, genoten van het zonnetje (tot het begon te regenen) en een kleinigheidje gegeten (patatas bravas en hamkroketjes, waarvan ik er nog 3 van de 6 meegekregen heb in een doosje met wat brood voor de volgende dag). 

Vanmorgen vroeg opgestaan en op de hotelkamer ontbeten (sandwiches met zwanworstjes en eentje met chocolade en een smooty erbij). Om 6u20 van start gegaan, want vandaag combineer ik 2 etappes. Ik sttek de mooie brug over de Río Carrión (foto van gisterenavond) en loop voorbij het Monasterio de San Zoilo en verder 5 km over de weg en begin ik de bijna 12 km lange Via Aquitana, een grindstenen weg die de eerste 5 km nog bomen en struiken aan weerskanten heeft, maar daarna steeds rechtdoor loopt door de velden. Tot eindelijk de toren van de begraafplaats van Calzadilla de la Cueza in zicht. Het is pas na 16 km stappen dat ik het dorp binnenloopt en weer uit. Daar steek ik de straat over en vervolg de grindweg die naast de straat loopt en waar ik een mooie salamander spot en even later meen wierook te ruiken. Erg bizar, ik zou niet weten welke struik deze geur afgeeft. 

Na 6 km naast de weg gelopen te hebben bereik ik Ledigos en neem van hieruit de mooiere variant van de route door de velden, waar ik terug kan genieten van de weidse vergezichten. Na 26,3 km bereik ik zo het einde van de eerste etappe, Terradillos, waar ik mijn picknick opeet. 

Van hieruit loopt de Camino over een veldpad door Koren velden. Het landschap is zacht glooiend en ik bespeur weer wat bomen, een alleenstaand exemplaar, maar soms ook groepjes. Na 5,8 km bereik ik Moratinos en zie ik het volgende dorpje reeds opduiken, San Nicolas del Real Camino. Daar hou ik even halte om een koffie te drinken en wat op te warmen. Vandaag is de eerste dag dat ik de hele tijd een vest draag. De regen van gisteren heeft duidelijk voor afkoeling gezorgd. Ook daar kies ik voor de mooiere en iets langere variant door de velden. Het begint te miezeren en besluit toch maar mijn poncho aan te trekken, die meteen ook mijn rugzak beschermd. Gelukkig, want later begint het echt te regenen). Via een ruime boog over een met keien bezaaid pad (ik moet goed uitkijken waar ik mijn voeten zet) brengt het me tot de hoofdweg, die ik oversteek en me zo tot de 'Ermitage de la Virgen' brengt. 

Nog even een half uur doorstappen bereik ik uiteindelijk Sahagún en mijn slaapplaats Los Balcones del Camino. Het heeft niet meer gestopt met regenen, dus een lekker warme douche, een kopje kamillethee en een dutje doen wonderen. Rond 17 u de stad wat gaan verkennen en mijn officieel document gaan halen in het wondermooie museum 'Nuestra Senora la Pelegrina' dat verklaart dat ik halfweg ben. 

Ondertussen regent het weer en besluit ik gewoon boterhammetjes met kaas te eten in de ontbijtruimte van het hostel en flink te rusten in mijn heerlijk groot bed met nog wat kamillethee.