Frómista tot Carrión de los Condes 21 km

Gisterenavond nog een fijn gesprek gehad met Jane uit Wales (geëmigreerd vanuit Nieuw-Zeeland) in de tuin van de albergue. Zij is een sinds dit jaar gepensioneere verpleegster en wou al langer de Camino wandelen en nu was haar tijd gekomen. Haar ganse familie woont nog in Nieuw-Zeeland, zo ook haar zus die niet 'wel' is. Haar zus loopt in gedachten elke dag een uurtje met Jane de Camino mee. 

's Avonds ga ik dineren in restaurant El Chiringuito del Camino en wordt door Jan en Steve en Liv uit Noorwegen. We hebben vooral verhalen en ervaringen uitgewisseld en samen lekker gedineerd. Liv toonde nog haar breiwerkje dat ze mee heeft om zich te ontspannen. Een babytruitje voor een toekomstig kleinkind. Liv is een gepensioneerde verpleegster met een mooi traject en wil zich nu als vrijwilligster engageren in het milieu, Jan is een gepensioneerde.. En doet nu vrijwilligerswerk. En Steve een gepensioneerde in de farmaceutica. 

Vanmorgen wou ik lang uitslapen, de etappe van vandaag is kort en makkelijk. Mijn andere 9 kamergenoten beslissen daar echter anders over en ontsteken het licht om 6u (ik wakker, iedereen wakker). Ik besluit toch nog wat te blijven liggen, dan heb ik de badkamer voor mezelf. 

Ik ontbijt ter plaatse met een banaan en peer die wat gekneusd zijn en 3 chocolat chip cookies en ga op pad. De eerste 4,5 km loop ik over een grindpad langs de nationale weg. Mijn pad wordt tot 3 maal toe gekruist door een muis. Daarna neem ik de afslag richting het dorpje Poblacion de Campos. Hier loop ik snel doorheen. Aan het einde van het dorpje heb je een korte (volledig langs de nationale weg) en een  2 km langere, maar veel aangenamere variant door de velden. Ik besluit de langere variant te nemen en wat ben ik daar blij om! Meteen na het nemen van dit grindpad merk ik 2 ooievaars op op de kerktoren die besloten hebben nog niet naar het zuiden te vertrekken. Een eindje verderop kleurt de lucht achter me in oranje tinten en weer even later komt de zon als een schitterende rode bol te voorschijn 😊. 

Even later een bruggetje over en verder langs de beek altijd rechtdoor. Links van me zie ik in de verte de pelgrims lopen die voor de andere variant kozen. Even verderop is er wat verwarring, vanwege gele pijlen die naar links leiden, maar enkel bedoeld zijn voor de albergue. De pijl rechtdoor is ook netjes afgebroken... Maar ik moet wel degelijk de beek blijven volgen. Op het einde van het pad zie je de 'Ermitage de Nuestra Senora del Rio' liggen en ga ik linksaf tot het dorp Villalcazar de Sirga, waar ik besluit het dorp door te lopen en in het centrum even halt hou voor een koffietje en enkele foto's te nemen. Bij het verlaten van het dorp, wordt ik opgehouden door een kudde overstekende schapen. Van hier af is het nog 6 km over een grindpad langs de nationale weg, maar ik geniet van het uitzicht, een grappige tekening van een slak met de woorden 'pocopoco!', mij' schaduw voor me en uiteindelijk het in het zicht komende Carrión de los Condes, waar ik me meteen installeer in mijn kamer van Hostel Plaza Mayor. Ik ben nog helemaal niet moe en ga, na een uitgebreide douche, de mooie stad verkennen, een broodje kaas eten, inkopen doen voor de volgende dag en een wandeling in het park. Daar zitten de Spaanse gepensioneerde mannen samen heerlijk te discussiëren. Ik zwaai naar ze en zij zwaaien vrolijk terug, waarna ik besluit een foto van ze te nemen. Het was zo'n vertederend tafereel. Een man merkt dit op en spreekt me erop aan. Hij noemt Cristobal en komt uit San Sebastian en doet de Camino per fiets. 

Tijdens mijn rondwandeling loop ik Liv en José nog tegen het lijf en bespeur ik nog een ooievaar. Even wachten tot de witte wolken wegtrekken en hij duidelijker aftekent tegen de felblauwe lucht.