Reliegos tot Oncina de la Valdoncina 39,91 km

Vanmorgen als herboren opgestaan na een uitstekende nachtrust en een vroeg ontbijt op mijn kamer. 

Om 6u30 was ik op stap en laat ik Reliegos achter me, via een grindpad met platanen en in de berm vooral wilde venkel naast de weg, richting Manilla de las Mulas dat ik bereik na een 5-tal kilometer en het dorp meteen weer verlaat over de brug en in het voor stedelijk gebied van León kom en het traject zich naast de gewestwegen, over en onder de autostrade leidt naar Villamoros de Manilla, na nog eens 5 km en meteen daarna naar Puente Villarente, waar ze net de brug volledig gerestaureerd hebben. Na de laatste huizen kom je in een kleine industriezone en daar stop ik voor een koffietje waar ik een heerlijk stukje verloren brood bij krijg. Hier loopt de camino verder aan de andere kant van de weg, maar toch wat meer landinwaarts en bergop richting Arcahueja. Dan zit ik echt in de industriezone van Léon en via een voetgangersbrug loop ik de autostrade over, via een rond punt verder tot ik even later, na 21 km, de torens van de kathedraal zie opdagen. Ik zal de Kathedraal pas bereiken na een 4-tal kilometer. Wanneer ik León binnenloopt krijg ik aan het verkeersbureau vriendelijk wat uitleg over de route, een stadsplan en een stempel in mijn pelgrimspaspoort. Het is pas wanneer ik het zo goed als verkeersvrije centrum nader, ik de schoonheid van deze stad zie. Dit is zonder meer de mooiste grootstad op mijn route. Ik maak er meteen een kleine citytrip van via het Placio de Los Guzmanes, de Calle Ancha (waar ik een apotheek ontdek met een kuifje en Asterix etalage) en uiteindelijk bij de prominente en meest stijlzuivere vroeggotische kathedraal stoot. Hier spreekt Stefan uit Zwitserland me aan. We maken een praatje en geven elkaar een deugddoende knuffel (Marleen 😉) bij vertrek (dit zou je thuis nooit toestaan 😁). Ik ga nog langs het Plaza Mayor voor het raadhuis met barokke gevel en naar de Réal Basilica de San Isidore en zo verder de stad uit via een groot plein en het impressionante Parador Nacional Hostal San Marcos. Ik stap de brug over de Río Bernesga, een oude voetgangersbrug en laat de stad definitief achter me (voorlopig althans, want hier kom ik zeker terug). 

Wanneer ik het Santuario Virgen del Camino bereik moet ik de straat over en de alternatieve route  richting Villar de Mazarife nemen om twee redenen, één de route loopt niet langs de drukke weg en twee, omdat mijn albergue El Pajar zich op deze route bevindt. Het is nu nog een kleine 6 km wandelen. De laatste 3 km loop ik samen met Jane uit Dublin die haar 3de deel van de Camino Francés loopt vanaf León. Bij aankomst maak ik mijn bed op en geniet van een deugddoende douche en een heerlijke salade (wat snak ik naar wat groenten...). Ik maak kennis met Jan van Denemarken en Antonia van Zuid-Tirol, Italië. Ik ben 'in' voor wat gezelschap. 

Net nog een rondje dorp gedaan... Nou rondje... Beperkt zich tot de klokkentoren en oude ondergrondse voedselopslagplaatsjes. 

Tot slot wil ik jullie enkele foto's van de albergue niet onthouden...